فردا شکنم مستم/بی کوک زمان رقصم
جزر آمد و مد را برد / از پرده برون جستم
بس خاطر سودائی / از بهر وداع خستم
من هیچ نبردم بین! /از حجله برون دستم
زینهار دهد لعلش /من کشته بدین رسمم
دیوانه ترین آغاز / در اوج صفا هستم
گو صبر ز ایّوبی / در سینه نهادستم
پیمانه ز غم خالی / بار و بنه را بستم
یک موج ز دریا ریز / در پشت سرم رستم
***
پ.ن۱: آخر یک روز تنهایی هم از تنهایی در می آد
پ.ن۲: شعر از مریم
esme axet= tanhaiee maloos
tu un tanhaiee motlagh ke kasi nemibinatesh delbary mikone va che azize........nemidunam ehtemalan color in heso behem mide
من شعر ترم/رنگم/هم ریشه و هم برگم/برخیزم و برخیزیم/مر قافله را زنگم
-------------------------------
:)))واییییی چه شعر قشنگی اگه نبود عکسش چنگی به دل نمیزد/واقعن این مریم چه موجودیه/ها؟:)))