nothing

nothing

nothing

nothing

تنهایی ملوس


فردا شکنم مستم/بی کوک زمان رقصم

جزر آمد و مد را برد / از پرده برون جستم

بس خاطر سودائی / از بهر وداع خستم

من هیچ نبردم بین! /از حجله برون دستم

زینهار دهد لعلش /من کشته بدین رسمم

دیوانه ترین آغاز    /    در اوج صفا هستم

گو صبر ز ایّوبی    /    در سینه نهادستم

پیمانه ز غم خالی   /   بار و بنه را بستم

یک موج ز دریا ریز / در پشت سرم رستم


***

      پ.ن۱: آخر یک روز تنهایی هم از تنهایی در می آد

      پ.ن۲: شعر از مریم

نظرات 2 + ارسال نظر
samin چهارشنبه 14 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 08:00 ق.ظ

esme axet= tanhaiee maloos

tu un tanhaiee motlagh ke kasi nemibinatesh delbary mikone va che azize........nemidunam ehtemalan color in heso behem mide

مریم چهارشنبه 14 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 09:37 ق.ظ

من شعر ترم/رنگم/هم ریشه و هم برگم/برخیزم و برخیزیم/مر قافله را زنگم
-------------------------------
:)))واییییی چه شعر قشنگی اگه نبود عکسش چنگی به دل نمیزد/واقعن این مریم چه موجودیه/ها؟:)))

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد