nothing

nothing

nothing

nothing
نظرات 5 + ارسال نظر
من تنها جمعه 13 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 12:53 ق.ظ http://mane-tanha.blogsky.com

و باز بوی خشت و گل،
نفسم تازه میشود از دیدن آن پنجره،
حیف که سالهاست آنرا گرفته‌اند،
با کاغذی و تکه چوبی!

مریم جمعه 13 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 01:00 ق.ظ http://flaneur.blogfa.com

تکه پاره های خاطرات کهنه سهم پنجره دهان من شد...
عبور موش ممنوع

دارینوش جمعه 13 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 01:11 ق.ظ http://fly.blogsky.com

سلام.
عکس زیبایی گذاشتی

delnamak جمعه 13 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 09:57 ب.ظ


غصه ام میشه وقتی پنجره ها رو این جوری می بینم .

پنجره برام بوی آزادی میده . وقتی کلی تکه کاغذ و مقوا و میله ی آهنی و پارچه های کهنه ، تو دهنش می چپونن ، حالم گرفته میشه .

بله غصه هم داره متاسفانه
شاید مقداری درونی باشه این کار من اما بحث کلی و انسان محور هم داره این که ما داریم کجا می ریم و چه به سرمون داره میآد اون زیبایی های داره نابود میشه می کنه و ما غافلیم ! معمولن بحث من کلی و چند بخشیه !‌ اما نهایت منظور من انسان‌ که در عکسها حضور نداره و اساس و پایه کاره !‌

samin دوشنبه 16 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 06:34 ق.ظ

ina kojan ke man nadarameshoon? toro begoo ke unja va mistio in axaro male khodet mikonio man hasoodi mikonam.

shayad ye detail kafi bood, lazem nist kole majararo mane noiee bebinam, fekr konam untori potk tar mibood

on mogh aghlam be in chizaee ke migi nemiresid moteasefane :)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد