nothing

nothing

nothing

nothing

شعر

 

این روزها شعر ها توی گلویم گلوله شده اند

نه بالا می آیند نه پایین می روند


پ.ن1: به یاد روزهای نخستین و اشتیاق دوربین!‌

         جنونی که پایان ناپذیر است

پ.ن2: شاعران بخش بزرگ زندگی انسانی هستند و از جمله  +، + و +


نظرات 4 + ارسال نظر
samin دوشنبه 3 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 03:50 ق.ظ

khob miduni ke nemtiunam farsi bekhunam, FAGHAT HAM INJAAAAA

vali midunam ke in ax male mane

:)

balee , balee
:)
delam vase on roozha tang shodeh
on eshtigh bekr be akkasi on ehsasat ke az har dari khodesh ro
neshon midad on aks greftan ha bi hich fekri be inke, pol, farda va zendegi che khahad shod
basi pir shodam to in modat, khaili

p.n :sharmandam fekr mikardam mitoni bekhoni ostad

ع.خ دوشنبه 3 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 07:51 ق.ظ

نزار نخونده بودم

من بهش می گم شاعر عشق!

z دوشنبه 3 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 11:50 ق.ظ

درست نگاشتی،حقیقت عکاس این است،برای دلت عکس بگیر،و آنگاه چنین قابی زیبا شکل خواهد گرفت تا قلب را محسور خویش کند. شرح عکس،جذابیتش را دو چندان کرده مرور خاطرات سالیان گذشته که زود گذشتند و فقط بر ذهن ردی از خود به جا گذاشتند.
کادربندی جسورانه،در حالی که عدسی بروی عنصر نزدیک به دوربین تنظیم گشته و سوژه اصلی سرمست و ناواضح و ناپویا است بیننده را برای لحظاتی و به نوعی احساسی می کند!...
درواقع تماشاگراین تصویروادار به تفکر می شود.و آن سفیدی که می توان روشنی را درک کرد در دل...
نقد فنی هم باشد برای اهل فن
پیروز باشید

ممنونم از متن عالی شما
بله در حقیقت بهترین عکسها در زمانی گرفته می شوند که برای دل خودت عکس می گیری

samin چهارشنبه 5 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 08:13 ب.ظ

.........
az un ruzaie saketame

For me
The only easy day was yesterday

ama midonam movafagh mishi

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد